Cztery i pół roku od zostania Albańczykiem

 Cześć.

Jestem już Albańczykiem cztery i pół roku. Było to dwudziestego dziewiątego lutego, cztery i pół roku temu. Na początku uznałem, że było to dwudziestego ósmego, ale na wszelki wypadek przesunąłem to na stałe na dwudziesty dziewiąty po rozmowie z moim towarzyszem Adrianem zakładającym klimę w całym kraju, choć jego baza to Działdowa na granicy z Księży Dworem.

Adrian: Cześć.

Michał drepcze do Adriana i wstępuje do jego bazy. Złości się chciwiec jeden, że Michał się rozgląda. Przestaje się rozglądać i zaczyna gadać.

Michał: Kiedy masz urodziny? Którego lutego?

Adrian: Dwudziestego dziewiątego. Mam raz na cztery lata...

M: Liczą się obroty wokół słońca, Adrian.

...A nie kiedy posiadówa z piwem by była, czyli co cztery lata, bo libacja musi być dokładnego dnia. Ale Adrian nie ma czasu pić i wydać swoje środki... :))) (zabezpiecz je Adrian, wszyscy wiemy że, masz środki)

Pa!